Normy dotyczące dyrektywy RoHS

Dyrektywa 2011/65/UE, w skrócie dyrektywa RoHS (Restriction of Hazardous Substances), reguluje od 1 lipca 2011 r. ograniczenia dotyczące substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym w Unii Europejskiej. Dyrektywa zakazuje stosowania niektórych substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (EEE), w szczególności:

• Ołów (Pb)
• Rtęć (Hg)
• Kadm (Cd)
• Chrom sześciowartościowy (Cr⁶⁺)
• Polibromowane bifenyle (PBB)
• Polibromowane etery difenylowe (PBDE)

Materiały, komponenty oraz urządzenia elektryczne i elektroniczne, które zostały poddane kontrolom lub pomiarom potwierdzającym zgodność z wymogami określonymi w art. 4 dyrektywy RoHS lub które zostały ocenione zgodnie z normami zharmonizowanymi, których „odniesienia zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej”, uznaje się za zgodne z wymogami dyrektywy 2011/65/UE.

Durch das Anbringen der CE-Kennzeichnung erklärt der Hersteller schließlich, dass das Produkt den geltenden Anforderungen genügt und ist die sichtbare Folge eines ganzen Prozesses, der die Konformitätsbewertung im weiteren Sinne umfasst.
 

Normy zharmonizowane dotyczące dyrektywy RoHS w Dzienniku Urzędowym UE

Publikacja norm zharmonizowanych jako źródeł w Dzienniku Urzędowym UE dotyczących dyrektywy RoHS odbywa się w nieregularnych odstępach czasu poprzez tzw. decyzje wykonawcze, które zmieniają istniejący wykaz norm zharmonizowanych dotyczących dyrektywy 2011/65/UE.

W ramach takiego decyzji dodawane są normy opracowane na zlecenie Komisji. Może to nastąpić w ramach nowych norm, które po raz pierwszy są wymienione w Dzienniku Urzędowym UE, lub poprzez włączenie bezpośrednich dokumentów następczych, jeżeli poprzednia norma nie odpowiada już stanowi techniki i musiała zostać dostosowana do zmienionych wymagań. Krótkoterminowe dostosowanie ad hoc może również nastąpić w ramach norm zmieniających, które obejmują jedynie ukierunkowane dostosowanie konkretnego fragmentu „normy podstawowej”.

Wraz z przyjęciem nowych norm następczych poprzednie normy są usuwane z Dziennika Urzędowego UE z uwzględnieniem okresu przejściowego. Obecnie wynosi on 1,5 roku, aby zapewnić producentom wystarczającą ilość czasu na dostosowanie się do zmienionych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa.